EUPHORIA 9

 

9

 

Sunday nilenga kan han inkhawm chuan zan lam hi chu ka chhuak peih tawh meuh lo thin. Saturday kan chawlh loh kar a nih phei chuan nilenga mut hi ka chak ngawih ngawih thin. Chu em erawh ka duh bik lo a, tling lo chung chungin rawngbawltu kan nih ve bawk avangin chu chuan min la nawr kal ve bawk a, ka ti ve hram hram zel. Ka pa pawh Sunday hmang turin a rawn haw a, ka nu nen zanin pawh inkhawm turin an chhuak a, U Tetea pawh a tum dan angin a rawn haw thla bawk. Tukin zing khawvar hma deuh khan a rawn thleng a, a mu nileng ta bawk nen hmuh pawh kan la inhmu lo. Inkhawm banah Sawmzuala rawn len atum avangin muthilh hlau angreng tak hian khumah ka bawk a, ka chau ve tak zet a ni. Ka phone a rawn ri dar dar a, ka han en chuan Mimii a lo ni.

 

‘U Rin, kan inah I lo kal thei angem?” tap aw lek lek hian a rawn ti a.

 

Engmah ka sawi tawh lo, ka inperh tho vat a, ka kawr lum ka ha sawk  sawk a, chahbi lak pahin ka chhuak a. Pawn ka thlen chuan U Tetea ka hrechhuak zawk, inchhungah ka tlan let leh a, a room ah ka tlan chho tlang a, a lo la muhil fo.

 

“A u, tho rawh, Mimii te ina kal a ngai” tih pahin ka sawi harh nghal bawrh bawrh a.

 

“Eng maw?” chiang lo ruai hian a rawn ti a.

 

Mimii min rawn biak dan vel chu ka hrilh a, hmanhmawh deuh hian a tho ve nghal mai. A thawmhnaw a ha sawk sawk a, kan tlan chhuak ta nghal a.

 

“Ka pheikhawk..” tih pahin a ke lam chu a melh thla a, rang fe hian ka lo en ve nghal, pheikhawk reng reng a lo bun lo, mawza chiah a bun. Ka insum zo lo chu ka nui chhuak phut a, min la nghawk sawk zui.

 

“I la hmangaihzia chu tikhan a chiang mai lo mi?” ka tih chuan min chhang lo, engmah sawi lo mah se ka chiang ve emai.

 

Mimii te in kan thlen chuan u Tetea chu a rawn lut ve duh loa, ka tilui duh ta bik lo. Doorbell ka hmet a, min chhangtu an awm lo. Kawngkhar chu ka han nam a, a lo inhawng mai a, ka lut a, a reh deuh thap.

 

“Mimi”

 

Insut hraih ri ka hre zui nghal, an sitting room lamah chuan ka tlan lut a, Mimii leh a nuhrawn an indinchilh ran a, an bulah chuan a pa a lo thu ngawi reng.

 

“Enge a awmzia?” tiin an dinnaah chuan ka phei vat a.

 

“Duhtawk rawh u ka tih kha” a pa chuan vin deuh hlak hian a ti a.

 

“I nau pai lai pawha I pa hrilh lo tura min ngen angin vawiin thleng kha chuan keimahin ka la vawng asin, mi hi I zah lo zozai lutuk” a nu chuan a ti a, zu rim a nam nghal hak.

 

“Ka nau pai ka chhiat  theihnan ka ei tura damdawi pawlhtu kha I ni tih ka hrechhuak tawh che, engvangin nge kha thil kha ka chungah I tih? Mawh? Ka hmangaih ber ka chan phah asin” Mimii chuan a ti tuar tuar a, a pa a rawn tho zawk a, a biangah a rawn beng ta thuai a.

 

“Pa Duh” tih pahin Mimii chu ka va dawm nghal a, “I duh tawkin kut chu min thlak rawh, henu vang hian min thlak ngun ta malh malh bawk a” a tih chuan a pa chu a thaw kawk a. A kut chu a melh ran ran a, inthiam loh hmel zet hian a fanu chu a en a, Mimii mittui chu a biangah a luang thla ngiai a, chutah a nupui banah chuan a vuan a, an room lamah a luhpui ta a.

 

“Ka tuar thei tawh thlawt lo” Mimii chu a au tuar a.

 

“Lokal rawh”

 

Kan hnunglam chu kan hawi rual a, engtiklaiin nge u Tetea chu a rawn luh kan hre lo, Mimii banah chuan kaiin a hruai chhuak a, ka zui ve nghal a.

 

“I haw na tur chu inngaihtuah mai rawh” u Tetea chuan ka scooty bul kan thlen chuan a ti sap a, ka lo bu nghat tawp. An tlan liam tur chu ka en tawk tawk a, a nuhrawn thil tih vek maw lo ni? ka thiannu hian a van tuar nasa tak, a chanpual ve tur lah a rukin alo hralh sak bawk. Engdang vang mah a ni lo, a pa nep lutuk vang vek kha a ni.

 

Ka phone chu phawrhin Sawmzuala chu ka call a, helai hmun atanga motor hman mai tur lah a vang si.

 

“Ka lo thleng tep” a rawn ti nghal zat a.

 

“Rawn let leh la, Mimii te inah min lo hruai rawh” ka ti a.

 

Minute 10 vel ka nghah hnuah a rawn thleng a, thil awmzia hriat loh hmel zet hian min en a, ka mitko ka lo san ak ringawt. Kan in kan thlen hma chuan kan inbe tawh lo, ka chauh hmel a ti ve deuh pawh a ni ang.

 

“Ka kawr hi kan thlak lawk ange aw” tih pahin ka room ah ka luhsan a, khumah chuan ka thu a, u Tetea leh Mimii chu ka ngaihtuahnaah an awm reng. Room atanga ka chhuah chuan ka nu leh ka pa inkhawm pawh an lo bang chiah a, room ah inthlak turin an lut tlang nghal.

 

“Thingpui I in chak tawh em?” tih pahin Sawmzuala bulah chuan ka thu a.

 

“I pa pawh khan a in chak ang, a rawn chhuah leh hunah I lum dawn nia” tiin min nuih sak a.

 

“Mimii’n buaina a tawk deuh a, ka u nen kan va kal lawk a” ka ti a, dilchhut hmel deuh hian min thlek a, “A bak chu naktukah” ka tih chuan lungawi deuh hian min nuih leh mai a, ka duh tur hian a awm thiam thei tawp!

 

“Sawma chu I va fel ve” ka pa chu an room atangin a rawn chhuak a, ka nu in a rawn zui chhuak nghal.

 

“Enge I huan chu an hmuhnawm leh tawh em?” Sawmzuala chuan a lo ti ve a, an tuizawng an sawi lut leh tawh dawn.

 

“I hman hunah rawn en rawh aw, entawn tur I ngah ngawt ang” ka pa chuan a lo ti let a, ka nu hmel chu a nur deuh nang. Ka hre reng, Sawmzuala hi min duhpui dawn lo tih hi, mahse, ka pa in ka duh ber neih min phalsak kha ka theihnghilh bik dawn lo.

 

Thingpui lum turin ka tho a, ka nu chuan a phone a bih ngar mai. Mipa pahnih erawh chu an titi tui dun leh tawh khawp mai, ka va melh phei a, ka lo hlim ve tawp. Thingpui ka chawi phei a, ka nu in Sawmzuala chu zawhna a lo zawt ve chiah.

 

“Khawi vengah nge kan awm I tih kha?”

 

A tawngkam hi a ngainatawm lo thei si, ka va melh hrawk a, min la melh duh lo zui. Sawmzuala chuan tha takin a sawi a.

 

“Pawl engzat thleng nge lehkha I zir? Ka tih chhan chu kuthnathawh hahthlakzia i hrechiang lo deuh niin ka hria a” a ti leh a, ka pa nen ka nu chu kan melh rum dun lutuk.

 

“Lehkha hi ka zir sang lo, pawl sawmpahnih ka pass a, college ka luh tan kumin ka nu dam loh avangin ina awm chawt a ngai ta sia, ka zir zawm thei ta lo a” insit hmel deuh hian a ti a, ka lo ip chawih, ka nu hian min zawt ve thei reng asin le.

 

“Lehkha zir san ringawt hi a ni tawh lo, eng hna pawh taima leh rinawm taka kan thawh phawt chuan hlawhtlinna a awm vek. Heng kan in leh lo pawh hi ka thawhrim rah a nia” ka pa in a lo ti a.

 

“Sorkar hna ka thawk chung pawhin hei hi kan din theih tawk chu a nia, kan bula I awm ngai loh leh I hun sen ral ka ngaihtuah hi chuan a ho tham ngawt alawm” ka nu bawk chuan a lo ti.

 

“Tun ang laiah thalai hnathawk tha peih lo an tam laia theihtawp chhuah an awm ka hmuh hi chuan ka lawm veng veng thin” ka pa chuan ka nu thusawi hre lo ang hmak chuan a ti a, ka lo tang ru tun mai.

 

Rei vak lo hnuah mu turin an lut ta a, ka thaw huai mai. Sawmzuala chuan ka kut a vuan a, ka rilru a hmu tlang ni mai hian ka hria, “Inthlahdul rawh” a ti sap a.

 

“Ka nu hi chu engmah zep nei lo chi ania, a sual vang pawh a ni lo ania” ka ti a.

 

“Ka hria alawm, a ngaihdan kha a dik lohna pawh a awm lo” a ti a, ka chalah a rawn fawp zeuh a.

 

“Naktukah mi I riah luh dawn?” tiin kan boruak chu thlak ka tum a.

 

“Um… chawhnu lamah ka phei mai ang chu ka tia, ka ngai ngawt ang che” a ti a.

 

“Kei tak hian a nia ngai dawn che, engtikah nge kan inhmuh leh theih ang?” ka tih chuan a ngawi leh roh roh a.

 

“Ka sawi mai thei lo, ka ngaih zual viau che chuan hmu tur chein ka rawn kal nal nal ang” a ti ve ngei.

 

Eng engemaw sawiin kan titi tui ve khawp mai, zanina ka hriat thar tak chu Sawmzuala hi a bright hle tih hi, lehkha zir sang lo mah se a hriatna zau zia leh thil a chik dan chu mak tak a ni, lehkha a chhiar nasa ang tih ka ring thiam mai. Haw tuma a intintuah lai chuan u Tetea leh Mimii chu an rawn lut a, sawi mai tur hre loin kan inmelh kual a.

 

“Ka nu te an mu tawh mi?”u Tetea chuan a ti a, an mut tawh thu ka hrilh chuan Sawmzuala lam chu a hawi a, ka inleng tih a hrethiam ve aniang, a va nuih a.

 

“Ka roomah kan kal dawn a, inleng I neih zawhah lo lut ve lawk la aw” a ti a, inchung lamah an inzui chho ta nghal a.

 

“Awi, an inru tihna mi?” ka ti hu a.

 

“Anmahni I zawt dawn nia aw” tih pahin min nuih a.

 

Kan kawtah chuan chhuakin uluk fe hian in mangtha nan kan infawp a, ka nu te room a rawn eng nghal pap a, rang fe hian Sawmzuala chu ka nam sawn a, kan dinna zawn tak hi ka nu te room a ni.

 

“Ka rawn be leh ang che” tih pahin a motor ah chuan alut a, kan invai liam ta a.

 

U Tetea te room ah ka lut chho leh a, Mimii chu khumah a lo thu a, u Tetea chu tukverh bulah dingin pawn lam a lo thlir vung vung a.

 

“Engtinnge in awm dawn?” ka ti a.

 

‘Heti hian kan inru mai ang, hawtir ka phal tawh lo” u Tetea chuan a ti a.

 

“Mahse.. heti ringawt chuan…” Mimii chuan a ti deuh sap a.

 

“Mimi, ka u sawi ang chuan awm mai rawh u, a hmain dawt leh thudik hriat loh vangin in lo inthen tawh a, khatiang a thlen leh loh nan tuna in awm hi a ngai” ka lo ti a.

 

“U Rin, ka pa ka hlau emai” mittui tling deuh pam hian a ti a.

 

“I haw duh chuan ka va thlah ang che” u Tetea chuan a lo ti leh hmak.

 

“I dawhthei lo lutuk, hmeichhe dinhmunah han indintir la, hriatthiam tum ve la” tiin u Tetea chu ka hank hap leh rih a.

 

“Keichuan hman atang tawhin inneih vat ka duhzia a hria alawm, heti tehhrep kan tawrh hnu hi chuan I tuar ngam ve turah ka lo ngai a” a tih leh chuan Mimii pawh a hmel a dang lam nghal sawt.

 

“Ni e, u Tete, ka ringhlel lo che, ka tihpalh” a ti ve ta.

 

Engtin tak nge an sawi zui zel ka hre ta lo, mu turin ka room lam ka pansan a, ka thiannu kha zankhat thil thuah kan monu a ni dawn chu ania, a mak ngawt mai.