LALROHLUA 2

 

2

 

Bungraw thawn tur ka in phur khat luk a, vawiin chu thawn tur ka ngah deuh bawk nen ka thawh hlim atangin ka la buai ve char char. Chawhnu chhuak sumo nan hman ngei tumin ka inphur chhuak a, ka va thlen chuan a lo tlan chhuak hman chiah. Ka han au vak a, an hre thei tawh lo ni ngei tur a ni, an tlan liam chu ka thlir vung vung a.

 

“Thil thawn I tum mi a?” titu lam chu ka hawi vat a, Rohlua chu ka piah lawkah a lo ding.

 

“Um, ka rawn tlai hret a ni” ka ti a, ka mood chu a fuh lo tep.

 

“Ka cousin te an haw dawn asin, an motor ah thawn mai la” a tih chuan ka dinna bul a rawn thleng phei a.

 

‘Eng motor?” ka lo ti var a.

 

“Bolero ania, pathum chiah an chuang dawn a, hei thil an lei lawk a ka lo nghak anih hi” a tita a, a fuh dawn viau chu a.

 

Kan pahnih chuan kan ding dun ta reng a, ka tum loh deuhin ka va en a, chiang zet hian min lo en ve chiah a, kan hawisawn dun thawt. 

 

“Hmanzan kan inah min dah tih ka lo hria a, ka lawm khawp mai” a ti a.

 

“Tiang khan awm tawh lo la” ka lo ti a, a nui var var a, a ruih loh hi chuan a fel ve maw le.

 

Rei vak lo hnuah a cousin te an rawn thleng a, ka bungrua pawh duh tawkin a leng, ka lawm ngei mai. An tlan liam hnu chuan keini pawh in lam panin kan inphur ta a, a cousin te ruala a kal vangin ka scooty in kan inphur haw ta kha ania, kawng thui lo te mah nise kan va nui hnem tak. A chet chhiatna vel a sawi a, ka nui nasa viau. Biak in bulah ka drop a.

 

“Zanah ka lo leng dawn?” a ti zauh a, ka lo nui mai mai, a rawn len ka rin loh lutuk vang a niang.

 

“I peih phawt chuan le” ka ti a, ka tlan san leh ta a. Inah tih tur neuh neuh ka ngah a, ka buai chhunzawm char char.  Ka silver zawrh tur tlaiah a rawn thlen dawn avangin chhuah ka ngai leh dawn si a, ka inhmakhua ve duh hrim hrim. 

 

Ka chhungte chhuak chi vek an ni a, an rawn haw huna an buai lutuk loh nan ka rawng bawl theih ang ang ka lo ti hmasa a, ka nu haw hunah chaw chu a lo chhum leh mai ang chu. Dar 4 a pelh chuan in atangin ka chhuak a, ka thiannu nau hi Chennai-a awm a ni a, amah hian silver chu a rawn hawn dawn a, chu chu ka va lam dawn a ni. An in ka thlen chuan ka rin loh deuhin Rohlua a lo awm ve a, hmuh kan inring lo ve ve aniang, kan innuih tawp.

 

“Enge I tih dawn?” ka ti a.

 

“E, hei ka leng. Zothana rawn haw ka lo hmuak a” a ti a, Zothana chu a room atangin a rawn chhuak ve a, um hi a rawn keng chhuak bawk. Min hmuh chuan a phu zuk a, a thil ken chu a hnungah a dah nghal a, ka hmu hman reng sia.

 

“Tenun, I thil tur ka la phawrh miah lo. Min lo nghak lawk aw” tih pahin a inher vut a, a roomah a lut leh nghal a.

 

“Zu in in tum ni maw?” chang ang reng deuh hian Rohlua chu ka zawt a.

 

“A.. chutiang pawh a ni chuang lo” a ti bah deuh nawk a.

 

“Zanah rawn len I tum a ni lawm ni?” amah ka melh lui tlat a, a lu chu a hiat vel a.

 

“Zothana’n min rawn hawn ve vang vang sia” a tih chuan ka hawisan hmak. Tinge ka lo buai ve em em? Ka unau pawh a ni lo a, kan chhungte pawh a ni lo a, a nun a nia, buaina tur ka nei lo tih ka hria, mahse, ka sawi thiam lo, ka ngaihtuah em em si a.

 

Zothana rawn chhuah leh chuan ka lo ding nghal vat a, a thil min pek chu ngawi rengin ka la a, dawhkanah ka va kalpui a, ka endik a, a kim tih ka hriat chuan ka bag ah ka ak tta a.

 

“Pawisa chu ka rawn transfer leh mai ang” tih pahin ka chhuak ta a, ka lung awi lo ru tlat chu ka duh lo tak zet.

 

“Tenun”

 

Scooty ka start laiin Rohlua chuan min rawn ko a, ka lo ngaihsak tha duh lo.

 

“I thinrim mi?” tih pahin ka bulah chuan a rawn ding a.

 

“Enteh Rohlu, ka thinrim emaw thinrim lo emaw, I tan chuan engmah a ni lo ang tih ka hre tawh. Ka lo buaina tur a awm miah lo tih ka lo hre lo a, ka tihsual a ni. I duh dana nung turin I nun ania, ka inrawlh lohna turah ka lo inrawlh a ni” ka ti hmak a.

 

“Ka lo kalpui ang che” a ti daih a, ka melh vung vung.

 

Ka scooty a khalh a, a bike erawh Zothana te inah a hnutchhiah. Tum loh lutukin ka thil zawrhnaah chuan min zui ve ta zel a, ka nuih a za lek lek zawk. Tinge hetia kan awm ve ringawt tih hi ka chhut chhuak thiam bik lo. Venglaiah ka nutei te inah kan haw pahin kan kal a, a fanu hian zungbun min chah a vangin en tir ka tum pah a, Rohlua a rawn lut ngam ta tlat lo.

 

“Hetah hian ka lo awm ang” a ti deuh tlat a, mi hreh chung han sawm luih chu nuam ka tih chiah loh avangin ka luhsan ta a. Ka cousin nen kan inhmuh tawh hi chuan sawi tur hi kan ngah a, haw paha kal loh phei chuan engmah ka zuar hman ngai lo. Rohlua ka hruai tih ka hre tawh lo reng reng, ka hriat chhuah meuh chuan dar kar chanve vel ka lo awm tawh. 

 

“Awi” tih pahin ka ding hluai a, Dingdingi chuan mak tih hmel zet hian min en a, “Min nghaktu an awm, ka theihnghilh daih alawm” tih pahin a lak loh turho ka khung tha mawlh mawlh a, ka chhuak chu min rawn zui nghal zat.

 

“Ka rei I ti em? Keimahin ka kal emaw ka tia, ka tihpalh lutuk” ka ti chhuak mawlh mawlh a.

 

“Rei lo e”a ti a, a nui var var a.

 

“Dingdingi a nih hi, ka cousin. Ding, hei hi Rohlua a ni ve thung” ka han ti a, an inchibai nghal lawp lawp a.

 

Kan haw kawngah engvanga rawn luh hreh viau nge a nih ka zawh chuan, “Ka sual bawk sia, I chhungten min hmuh chuan min lo hre maithei a, nuam lo itih ka hlau a” a ti.

 

Ka ngaihtuah zui nasa kher mai, sual a intia, a nun hi a ning ve ngawih ngawih a, tal chhuahte pawh a duh ve in ka ring. Tunah kum 30 a tling ve tan chauh a, zu ngawl vei a ni deuh tawh mai tihte ka ngaihtuah chuan engtin emaw tak hian puih chakna ka nei. Ka buai lohna turah ka buai mai mai angem tihte chu ka rilruah a rawn lang ve reng tho a, ka puih a duh phawt chuan puih erawh ka inhuam em em thung. Zothana te inah kan kawi leh a, a bike lain kan inzui ta a, kan in peng thleng a rawn tlan ve zel a, ka indah fel hnuah a haw ve ta a.

 

Ka thleng sil laite chuan thildang ka ngaihtuah thei lo, engtin nge Rohlua hi a saltanna atangin a chhuah theih ang tih chu ka lo ngaihtuah a, ka chhungte titi pawh ka hre lo. Ka chau ve deuh nen ka khumah ka lo bawk vel mai mai a, ka room-a ka u rawn lut pawh ka lo melh lo.

 

“Te, Rohlua a rawn kal ania” a tih chuan ka inher nghal zawk a, a rawn kal tak tak pawh ka lo ring lo kha ania.

 

“Amahin maw?” ka lo ti hu a.

 

“Aw ni e, min rawn kawm tum chu a nih hmel loh” a ti a, a nui deuh suk.

 

“Um, ka lo kal ang” ka ti a.

 

“Engtik atangin nge in lo kawm vel a?”

 

A chhuak leh tawh emaw ka tih kha a lo la ding reng chu niin.

 

“A, ka hre bik lo” ka ti a, chhuah pahin a nui ri hak.

 

Sitting room-ah ka nu te nen an lo thu a, ka nu in a lo be bawrh bawrh a, ka u nen an thu tlang a, ka pa bulah ka zuk thu ve a. Ka u nen an lo inkawm ve thin vangte pawh aniang, a zak lutuk bik lo in ka hria.

 

“Lo inkawm rawh u. Mut mai ka duh e a” ka pa chuan a ti hluai a. Room lam a pan a, ka nu in rei vak lo hnuah a zui lut ve.

 

“Keipawh hna thawh tur ka hawn a, ka chhohsan dawn cheu” a ti a, a room lam a pan ve ta bawk a.

 

Chutia kan pahnih chauha kan awm ta chu ka lai deuh thutin ka hria, inngaizawng kan ni lo a, engvanga chutianga awm nge ka nih ka hre lo.

 

“I chhungte chuan mak an ti awm” a ti a.

 

“Engvang chuan?” ka lo ti a.

 

‘A.. keini ang inlenga neih chu a chakawm dawn loh em a. Mahse, inchhungkua hi chu in fel a, in ti lang chuang lo ang” a tita a.

 

“Vawiina mi kha I ui em?” ka ti a, ka nui deuh.

 

“Ui ve tho e, hetiangah a hmuh mai mai theih si loh a” a ti tha ve mai.

 

“Vawiinah pawh tihian I in lo thei tho sia” chhuahchhal awka deuh hian ka ti a.

 

“Zu leh nangmah thlan tur an awm laia zu zawk lo thlante chu” a ti!

 

“Rohlu, I pa rawngbawlnate pawh hi ngaihtuah tel ve la, miin engtin nge an sawi ang tihte hi ngaihtuah ve a ngai asin. Rawngbawltu chhungkua in nia, hetia nang ber I awmte hi chuan I pa pawh a khawngaihthlak alawm” ka ti a.

 

“Ka pa hi chu ka khawngaih, ka nu hi..” a sawi zawm tawh lo.

 

“I nghei thei tih a chiang reng a, I tum ve tur alawm, tiraw?” thlem pah deuh chuan ka ti a.

 

“Ka bula I awm dawn chuan” a lo ti veleh chat.

 

“Anih engtizawngin nge awm ila I tih?”

 

“Ka bialnu angin” a ti leh hmiah.

 

Kan ngawi dun roh roh a, mahni ngaihtuahna ve ve kan kawm te pawh a niang.

 

“A harsa angem?”

 

Ka va melh a, uluk fe hian min lo melh a, ka hawisawn duh bik lo.

 

“Zu I nghei theih dawn chuan” ka lo ti ve thung.

 

“Ka nghei theih nan min pui dawn tiraw?”

 

“Ka tum ang”

 

“Anih chuan kan hna ve ve hlenah aw” a ti a, kan in biakdan vel chu drama te pawh a ang lek lek alawm le.

 

A haw dawnah kan in fawp ve ta zan, inrin hman pawh a ni lo, rin lawk dan pawh ka nei lo mai ni loin ka kawppui atana ka duh loh ber thin a ni ngei zawk ang, thawklehkhatah kan inngaizawng thut a ni ber e. A haw hnuah kan in text leh deuh reng a, engtia rei nge kan daih ang tih ka hre lo a, mahse, ka theih chhung chu amah tanpui a, nun thar a neih theih nana ka hun hman pawh pawi ka ti lo.

 

Ka mut pah chuan ka ngaihtuah neuh neuh a, ka chhungte hian engtin nge an ngaih ang ka hrelo a, kan vengte phei chuan mak an ti viauin ka ring. Mi min ngaihdan tur chu ka ngaihtuah pawh a ni lo, ka chhungte ber hian an pawm angem tihah ka buai mah zawk e. Engpawhnise, ka thutiamah erawh ka ding ve phawt tur a ni ang.

 

Note: Comment a lo awm ve dal hi chuan ziah zelte hi a phurawm ve teh mai ania aw. Chuan ads hi click leh ta ila, mi pakhatin vawi khat chiah click thung ila aw.