DAWN-11
DAWN
– 11
(story
of my life)
Nutei
bathlarah chuan kan ding a, khua lah chu a vawt hrep a, ka thinrim sosang bawk
nen khaw vawt pawh hre chang loin t-shirt nen chauh ka lo chhuak lehnghal.
“Kha”
tih nghat pahin shawl hi min pe a, ka lo ban vat a. “Ka hmingchhiat theih dan
tur zia te hi min ngaihtuah pui ve teh, nang chu an sawi rei peih dawn lo che,
keimah hi ka damchhungin ka hmingchhe tawh dawn, chung chu min ngaihtuah pui ve
la” beidawn hmel zet hian a ti a, a thaw chhuak hak a.
“Nute,
hetiang ringawt hi chuan ka thei tawh lo, kumtharah ka insawn tawh ang” ka ti
a.
“Khawngaih
takin zu hi in tawh lo la, hetiang mi I nih ngai loh kha” a tih chuan min la
ngaihtuah ve zia ka hai bik lo.
“Kan
intawn leh hma thleng kha chuan hetiang mi hi ka ni lo asin mawle” ka ti a,
khaw vawt vur mai chuan ka ngaihtuahna a tifim ngang mai.
“Chhungkaw
awhawm tak in din tawh a, hetiang ringawt chuan khutah zuk awm pawh ni la, zu
in chhungkua a tihbuaizia I hre mai mai dawn. Hetiang vang mai mai hi chuan I
nun dan thlak suh, chu pawh a tha lo zawngin” a ti a, a kuttin chu a sik neuh
neuh a.
“Ka
tum dawn alawm”
“Tun
hi kan inhmuh tawp berna ni se, I chanchin ka hriat chang pawha chhuang taka ka
lo ngaihthlak theih nan a hmaa chhuanawm taka I awm ang khan awm ang che. Nangmah
vanga hetianga awm hi ka ni lo, keima duh thu a awm ka ni tih hre reng la,
keimah vang chuan hrehawm ti tawh suh” a ti a. He hmeichhe rilru tha lutuk hi
kuah vawng vawng ka chak.
“Nute”
“Um”
“Hlim
takin awm la ka duh, hetiang ang ni lo hian”
“Ka
hlim alawm, a chang chuan khawharna te chu a awm lo thei lo a, mahse, hrehawm
ka ti lo” tiin a nui a.
“Min
ngai ve thin em?”
Chu
zawhna vang chuan ka tim leh deuh, mahse ka lo sawi zo hman tawh si a.
“Joseph,
zawhna atthlak tak a ni tiraw?” tiin a nui a, ka lo nui lui ve hak.
Ka
haw dawn chuan min thlah a, motor bulah kan ding a.
“Nute,
vawikhat chiah ka kuah thei che angem?” ka tih chuan a rilru a buai hmel nghal
nak. “Tumah vengthawng lo leh ngaihtuah miah lova chutianga vawikhat chiah chu
tih ka chak, khawngaih takin” tiin ka ngen a.
“Hlim
takin awm la, I nupui fanaute tan pa tha tak ni zel rawh aw” tih pahin min rawn
pan hnai a, ka lo kuah bet nghal hmiah a.
“Um,
ka lo tum ang” tih pahin a sam rimtui zetah chuan ka fawp a. Inhmu leh tawh lo
tura intiam chung leh duhsakna inhlan tawn chungin kan inmangtha ta a, ka ruak
huai mai.
In
ka thlen chuan a shawl ka lo bat haw daih tih ka hre chiah, ka hnim vang vang
a, hai rual lohin a sin lai mek tih ka hria, he rim hi chu kan inkawp lai pawh
khan a duh ber a ni thin reng a. Ka
thlep tha a, ka thawmhnaw bawmah ka khung tha nghal hmak a.
Aizawl
ka thlen chuan khua a thim tawh a, ka chhuak hma lutuk lo bawk nen kan thleng
tlai ta zek a ni. Sangtea chu kawnglakah a pum a nawm vak loh avangin motor chu
ka khalh hnem zawk a, ka kawng a kham ve zek. An in lamah ka thlah hmasa a,
muangchangin kan in lam chu ka pan ve ta a. Ka indah fel hnuah ka bungruate chu
ka han dah chhuak a, ka fapa pawna rawn chhuak chuan min lo hmuin a nau leh a
nu te chu a ko vat a. Ka nupui hmel hmuh vat ka inbeisei tehlul nen a rawn
chhuak mai lo. Engemaw tih laklawh a nei a nih ringin ka faten ka bungrua an
ken chu ka zui ve a. Choka leh sitting room ah pawh ka nupui hmel ka la hmuh
tak loh fo ah chuan a nuamsam lo anih ka ring. Ka fate pahnihin ka bag an hawn
paha an hlim khek vel vanga nui var var chungin kan room ah chuan ka lut tlang
a. Dinpuii chu khumah a lo thu a, ka thawm chu hria ang pawhin a awm lo.
Nidangah chuan chhuak kan awm reng rengin ina lo awm zawk hian hlim takin kan
lo inchhawn thin a, chu chu kan tihdan phung ve reng a ni.
“I
dam meuh nange” tih pahin ka pan hnai a, va ban ka tum chuan a lo tawlh nghal
vat a.
“Min
rawn khawih miah suh” a lo ti hmuk. A ngaihna hre lo zet hian ka ding reng a, a
hmelah chuan lungawi lohna nasa tak a inphum tih ka hmu thiam nghal.
“Engati
nge khatia I awm? Nawm lohna I neih te chuan sawi tur alawm” tih pahin khum
bula thutthlengah chuan ka thu a.
“Ms,
engtia rei nge min lo bum tawh?” tih pahin chiang kalh hian min melh a.
“Ha,
enge I sawi awmzia chu?” tiin ka pheikhawk ka phelh mawlh mawlh a.
“I
bialnu hlui nen inhmu lehin in hlim hle a ni lawm ni?” a tih chuan ka thil tih
lai ka tawp chawt.
“Dinpui,
tha takin kan sawi thei”
“Mi
pasal I ni tih hre reng chunga lo la zui duan duan duhtu che chu engang tak ni
maw?”
“Ngawi
hmak rawh, khatiang khan Nutei chungchang sawi hlek suh aw” ka ti vin thak a,
mak ti zet hian min melh thung.
“I
nupui aiin chu I tan nghal der a ni maw?” a nui lui sang a, a thin a rim chuan
hetiang hian a awm thin. Keipawh insum ka tum ve viau a, mahse, pawi sawi lo
leh tihsual neilo Nutei a nilo zawnga sawi hi engtikah mah ka phal dawn lo.
“Tha
takin kan sawi thei ka tih chu, khawi atanga I hriat nge ka hre lo a, mahse, I
hre sual ve hle a nih hmel” ka ti a.
“Ka
buaina tur a awm lo e, I duh leh kawp la, I duh loh leh kawp lo la, ka buai ve
peih lo” tih pahin a tho nalh a.
“Nutei
hi demna tur pakhat mah a awm lo, dem tur an awm a nih chuan keimah hi ka ni ang”
ka ti a.
“Aw,
ka buai peih lo ka tih chu” tih pahin room atangin a chhuak daih. A va
buaithlak dawn ve aw! Tuin nge maw kan chanchin chu lo hrilh thawt thawt,
keimah lam ai mahin Nutei hlauh ber thil kha a thlen ka hlauh vangin ka rilru a
buai lo thei lo.
Kan
fate hmuh lai ema lungawi lo anga awm chu kan hreh ve ve, ka chawei chhung
zawngin a rawn thu ve a, kan inbe lem lo. Ka rilruah thil tam tak a lo lut ve
a, ka nupui rilru lian leh luhlul but mai hi tih lungawi dan tur ka ngaihtuah
ve a ni. Chaw ka ei kham hnu chuan rei vak lo ka fate bulah ka thu a, inbual turin
kan room lam ka pan ta a. Dinpuii chuan ka thawmhnaw a lo thlep fel mawlh mawlh
a, towel chu ban pahin amah chu ka han nek deuh a, min melh duh lo hrim hrim.
“Hetia
thudik pawh hre loa thinrim ngawt chu a puitlin loh thlak emai” ka han ti zauh
a. A thutna atangin a rawn ding nghal zat a.
“Hei
hi engtinnge I sawi fiah dawn le?” tih pahin Nutei in kawta kan inkuah lai thlalak
chu a rawn phawrh ta mai, ka hamhaih deuh bawk nen ka ding ngawi deuh ran. “Eng
insawifiahna nge ka ngaihthlak dawn?” hnehtu inti tak hian a kawng a dawm a,
kei erawh chu ka ngawi reng. Chu thil chu tu tih nge tih hriat chaknain ka khat
a, tin, Nutei’n a tawrh ve a ngai ta chu pawi ka tiin ka khawngaih nghal ngawih
ngawih.
“Kan
hmuh zawng zawng hi a dik tihna pawh a ni kher lo, a chhan leh a vang hre hmasa
lova dawta inpuh ngat phei chu” ka ti a.
“A
englai tak hi nge dawt chu? He thlalaka mipa hi nangmah I ni lo tihna em ni?” a
thinrim awki hi chu ka hre chiang ve tawh, thaw ipik hmel zetin a thaw chhuak
ham ham a.
“Dinpui,
nupui hi pakhat bak neih ka tum lo”
“Engati
nge pehhel taka min chhan zel a? Nupui pakhat I nei emaw nei lo emaw uire tho
chuan enge hlu chuang ang?”
A
hmai a ri thlawrh a, ka insum thei ngang lo a ni e. Heng hun chhung zawng zawng
kan inneih tawhah hian kut ka thlak vawi khat na a ni a, thleng nawn tawh lo se
ka duh bawk.
“A
dik lo zawkin kut min thlak amaw?” a mittui chu a tla a, ka kut chu ka melh
tlawk tlawk.
“Ka
uire lo, I ngaihdan leh rin dan kha kalpui miah suh” ka ti chang rut a.
“Ms,
ka hrechiang ve tawk tawh che. I mizia a dang ka ti thin reng a, I hnaah I hah
vangah ka ngai lui tlat a, mahse, I ngaihzawng hlui nen nuam in lo chen vang
lek a lo ni reng si” tiin a mittui a hru a.
“Engtia
thui nge I ngaihdan chu I kalpui dawn?” ka lo ti ve thung.
“Ka
fate vang chauhin ka haw lo ang, mahse, I bulah hian mut tumna ka nei miah lo a
nia” tih pahin bathroom ah a tlan lut a. Tunah hi chuan insawifiah pawh ni ila
a awih dawn chuang lo tih ka hria, sawifiah duh viau mah ila a ngaithlatu turin
a duh si loh chuan ka ngawih mai a ngai rih a ni mahna.
Keimah
hi a ni demawm ta ber chu, engah nge Nutei kha ka lo zar buai luih tlat ni, ka
inthiam thei thlawt lo. A thil hlauh ber chu tunah hian a thleng mek a, min
thlahlel ve ngawih ngawih chunga min kaltir chhan kha awmzia a awm lo tih hi hria
se a rilru a na dawn mange! Ka towel bih chungin choka lama kan bathroomah
chuan ka va inbual ta ringawt a, ka nupui rawn chhuak duh miau hek lo le.
Krismas
leh kumthar inkara ruahmanna ka lo siam ve zawng zawng a hlawhchham chiang ngei
mai. Kan fate vang chauhin biak ka hlawh a, an awm loh hlek chuan nupa kan ni
tih a hriat loh, chutiang khawp chuan min ring lo a ni a, ka insawifiah peih
vel ta lo. Zu ka in nasat phah a, ka duh loh dan hlira awm fo pawh hi a va
khamawm ta em!
“Jo,
ka nu awmdan hi a dik chiah lo ania, rawn tlan mai teh u” Athlamuani chuan
mangan hmel deuh hian a rawn ti a. Kan chhungkuain inpui lamah hmanhmawh takin
kan tlan chhuak nghal a, kan va thlen chuan ka pa chuan ka nu chu a lo ko mawlh
mawlh a, ka ute chhungkua chuan mangang tak hian ka pa an lo buaipui mek a.
Dinpuii chuan a bag ah lai a theh thla tawp a, ka nu mutnaah chuan a lawn kai
a, engtin tin emaw a va khawih kual a, a thawk harsat hmel zet chu tlemin a
ziaawm nghal tih ka hria.
“Ms,
oxygen kha rawn la rawh” a tih chuan ka dinna bula mi chu ka hnuk phei nghal a.
“Kan tlai tep alawm le” a ti zui sap.
Darkar
chanve dawn chutia kan buai hnu chuan ka nu pawh a thaw a rawn pangngai leh ta
a, kan thaw huai huai hlawm. Ka pa mawlh chu a ni ka ngaihtuah thin, ka nu
vangin a tar hmel bawih hian ka hria. Nupa inhmangaih leh inngai tak an ni si
a, hetia ngiahtuahawm taka a awm hi chuan a lo tuar ve tlawk tlawk zel a, a taksa
hian a tlin lo mai ang tih pawh hlauhawm tak a ni.
“Joseph,
ka bulah hian rawn thu la, midangho kha lo va chhuak rawh u le” ka pa chuan a
ti dam dap a, thuawi takin an chhuak nghal vek. An khumah chuan ka va thu ve a.
“Zu
I in nasa hle a ni maw?” tih paha a kut khur der der chuan min tina tak zet.
“Chutiang
a ni lo ka pa, I hre sual a niang” ka han ti a.
“Nutei
nen in han intawng leh ta a ni maw? Joseph, hei hi hria la ka duh, Dinpuii bak
hi mo neih ka tum lo a nia” a ti nghet charh a. Engati nge hetia mi hi an vau fo
hlawm le, ka luhlulna hi an kai chhuak thei mai dawn, hei hi ka duh lo.
Ngaihnawm e
ReplyDelete