DAWN-14

 

DAWN – 14

(story of my life)

 

“Thil pakhat a la awm cheu, he Malsawma hi ka theih ang angin a hospital history hai chhuah ka tum a, pakhatmah hmuh tur a awm tlat lo. Hmelma an nei tih an hria anga, lem an chang tihna a ni thei angem?” tih pahin a lehkha ken lai chu a bih nawn leh ngat a.

 

“Ka va lut ve reng reng dawn em niang?” ka tih chuan min rawn thlek a.

 

“In nu thawhpuite chuan an hre deuh vek awm che si a” a ti a.

 

Chutia motor bula kan inbiak mawlh mawlh lai chuan cabin panna kawng chu a rawn eng thla zeuh a, rang zetin motor phenah kan pil nghal. Damdawiin kawta light chuan a va chhun pha lutuk lo a, a phone light a rawn hmang ve a ni ngei ang, hawi zawk zawk chungin a rawn kal zel a. A hmel chu ka la hmu thei tlat lo, eng ang hmel pu nge tih hriat tumin a hma aia ulukin ka han en leh a, Dinpuii nuta Zuala a ni tlat.

 

“Thil kal vel dan mai mai chuh” ka ti hluk a, Rama’n ka darah a rawn tham zauh avangin ka ngawi leh nghal. Kan motor lam chu rawn hawi se chuan ka motor chu a hai ka ring lo, ka vanneih na ai a ni ang chu a rawn hawi loh bakah chu lam chuan a rilru a luah hmel lem loh.

 

“I pasal emaw amah lam kaihhnawih tumah ka hmu lo va, tunah damdawiin atangin ka rawn chhuak dawn chiah, I ringhlel dik lo a nih hmel” tiin phone a hmang a, min kal pelh tawh avangin ka thaw hak a, Rama chuan rang zet hian ka motor number plate zawnah a va ding nghal. Chumi rual deuh thaw chuan Zuala chu a rawn hawi a, Rama a hmuh chuan a thaw huai a, a bike dahna chu panin a inkhalh chhuak zui nghal.

 

Ka kut chu ka han hum ruh vak ringawt a, Dinpuii huatna leh tenna chuan ka khat  vek tawh. Kum 16 chhung zet ka nupui tia chhuang taka ka lo neih ve chuan min lo bum reng a, heng ka hmuh leh hriat tawh bakah hian a aia tam hriat loh ka neih ngei pawh ka ring.

 

In ka thlen chuan ngawi rengin ka lehkhabu chhiarna room ka pan nghal a, ka zep lo, ka nupui bula mut ka chak hlawl lo. Ka thin chu a tawt pup pup a, tunah hi chuan amah khawih hrep chakna in ka khat a, ka insum zawh loh ka hlauh vangin helai pan ka ni. Thil hriatchhuah tur tam tak a la awmin ka hre si a, ka insum zawh loh chuan engmah hre mumal si loin ka awm dawn a, chu chu ka duh lo a ni.

 

“Thingpui”

 

Ka mutna chu ka hai lek lek. Batei’n dawhkanah thingpui a rawn dah a. Tukverh chu a hawng zui nghal bawk a, ni chuan min rawn chhun ta sar sar a, nizana thil thleng chuan min rawn chenchilh nghal zat.

 

“I nutei a la tho lo em ni?” ka ti a.

 

“Bazarah a kal a, a lo haw tep tawh ang” atih chuan ka lo bu nghat a. Thingpui ka in zawh chuan chanchinbu chu ka han bih leh a, vawiin chu office chawlh a nih avangin Nutei tlawh ka tum a ni.

 

Chaw kan ei lai chuan ngaihtuahna hran daih ka neih avangin ka bula mite pahnih tawng pawh chu ka lo ngaihsak lem lo a, a hnuah an pahniha min lo melh reng vang chuan ka thil thial lai chu chawlin an pahnih chuan ka han melh ve reng ringawt a.

 

“Kan biakna che I hre miah lo a ni maw? Vawiin chu I chawlhni a ni si a, kei ka off ve tho a, kan lengchhuak dawn em ni?” Dinpuii chuan a ti a.

 

“Hna hmanhmawhthlak ka nei a, nidangah kan chhuak zawk dawn nia” rang zet hian ka lo ti a.

 

“Tunlai I awmdan hi a mak riau mai. Kan hriat ve rem chiah lo thil buaipui I nei em ni” a tih leh chuan zep buai ka tum lo.

 

“Aw, nakinah chuan in la hre dawn tho a, tuna lo sawi chu a chi ber pawhin ka hre lo a, nakinah ka chinfel hunah a hre hmasabertu tur in ni alawm” ka han ti ve a.

 

In ka chhuahsan lai chuan Dinpuii leh Batei chu an insiam ve mek a, ka telloa chhuah tho an tum a nih hmel. Nutei te in lam ka pan ding nghal a, an kawt ka thlen chuan han luh mai chu ka huphurh leh deuh. Mahse, patlingin thil ka ti tawh a, chutia luh ngam lo ringawt chu nep ka ti a, motor ka hung tha a, an in lam chu ka pan nghal a. Kawngka ka kik a, min chhang mai lo. A aia na in ka han kik leh a, min rawn chhawn ta. Ka luh chuan Pu Hminga te nupa chuan phawk angreng tak hian min lo melh a, Nutei u Mami te nupa an lo awm bawk.

 

“AWi, Joseph, tehhlawl che chuan. Kum engzat nge kan inhmuh tawh loh?” Mami chuan a lo ti chul a, a nu leh pa pawh chu an inthlahdul ve titih mai.

 

Eng engemaw kan sawi hnu chuan Nutei hmu tura kal ka nih thu ka sawi a, a room lamah Mami chuan min hruai a. Nu Masangi chuan a mittui a hru zeuh tih ka hmu, a fanu tun thlenga a la nulat chhan ka ni miau a, min hmuh khan na  tizual tih ka hre mai.

 

“Nute, hei Joseph-a a lokal a” Mami’n a tih chuan Nutei chu a rawn meng diar diar a. A rin loh taka min hmuh vang a ni ngei ang, a hamhaih hmel ve viau mai. “Tikhan lo inkawm rawh u” tih leh chhuah a rual a, khum bula chair ah chuan ka thu thla nghal a.

 

“I tha em?” tiin a hmel dang bel chu ka melh a.

 

“Ka tha e, nangni zawk, in chhungkua in tha em?” a ti a, a zawhna chu ka chhang lo.

 

“Nute, thil tam tak ka ngaihtuah hian nangnena min pawtthentu hian tum nei ranin thil a ti a ni” ka han ti a.

 

“A ngai bawk maw?”tiin a nui a.

 

“Ka hnenah hian lo let turin ka ngen dawn lo che. Mahse, dik lo taka kan chunga thiltitute leh a bik takin nangmah tuartirtute hi ka chhuah dawn lo” ka ti a.

 

“Joseph, I en liam ve thei mai lo em ni?” a ti a, a beidawn hmel ngawih ngawih.

 

“Ka thei ve tlat lo a, min ngaidam dawn nia. Heng zawng zawng ka hailan hunah chuan hahdam takin ka awm ve ngeiin ka ring. Chuan, ka kaltir hlen thei tawh che anga” ka ti a. A mittui rawn hnam sawk vang chuan ka thinlung a na thar e mem bawk, mahse, ka rilru chu ka tino duh lo.

 

“I fate vang tal pawhin I thil chhui lai hi bansan la ka duh a ni. Ka hmangaih em em che a, chuvang tal pawh chuan” a ti a, a sawi zawm thei tawh lo. A khumah chuan ka va insawn a. Engmah sawi tur ka hre tawh lo, ka kuah a, a insut nghal hraih a.

 

“Nute, buma ka awm kumkhua tur chu I duh maw? Min hmu thei ang maw?” ka ti ta mawlh mawlh a.

 

Rei fe a tah hnuah chuan a rawn hawi chhuak a.

 

“Aih, thudik chu hailang turin ka duh che” a ti sap a.

 

“Tun bak chu ka rawn hmu tawh lovang che. Nakinah engkim ka tihfel hunah chanchin keimah ngeiin hrilh tur chein ka rawn kal leh ang. Lo dam la, lo intichak ang che aw” ka ti a. A bu ta nghat a.

 

Chawhma chhung zawng chu Nutei bulah ka awm a, a hliamte a lo dam tan ve tawh a, mahse, a la chak lo em em reng a, a chhungte an mangang ru hle. Mahse, ka va hmuh tirh ai chuan darkar 3 lek ka awm chhung chuan a hmel a inthlak danglam em em a, min lo ngai ve hle a ni tih chu sawi kher lo mah se ka hrethiam mai. Ka khawngaih em em a, chak takin lo awm se ka duh ber. Ani nen hian kan thawnthu kha kan ziah zawm theih ka ring tawh lo a, mahse, thudik a lan hunah chuan kan thinlung na zawng zawngte, a bik takin Nutei’n a thinlunga ser a lo neihte kha an dam ka beisei a ni. Chumi beiseina vang chuan keipawhin harsa ti chung chungin hma lam ka pan ve hram hram a ni si a.

 

Ka haw dawn chuan Pu Hminga chuan a roomah min ko peng zauh a, kan pahnih chuan inhmatawnin kan thu ran a. Ka pa ang hiala ka lo en thin anih vangin ka zah dan a la ngai reng a, kan duhdan angin ani nen inzawm ta lo mah ila min la enhrang lo hle tih ka hre bawk.

 

“Joseph, ka  fanu nen hian in inhmangaih ve tak zet tih hi ka hria a, tun thlengin ani phei chuan chang dang a la kan thei lo a ni a, mahse, hemi vang ringawt hi chuan inzawmna in neih leh hi ka duh lo a nia. Ka fapa anga ka en che vangin chung pawh chu ka sawi ngam a nih chu. Nupui fanau neiin chhungkua in din tawh a, in duh reng vang ni loa Nutei nen inthen ni lo mah ula thil thleng a tam tawh lutuk a. Tin, pawmlai nei I ni a, tum loh deuh hian in mualpho chiam thei a nia. In hmakhua ka ngaih vanga hrilh che ka ni tih chu I hrethiam tho ang” a ti ta dap dap a, zahawm ka ti.

 

An in atanga ka chhuah hnu chuan kalna mai tur ka hre lo khawp mai. Ina han haw nghal ringawt chu ka peih mang si lo a, Rama in lamah chuan ka inkhalh leh ta ringawt. Ka ngaihtuah vak phei chuan hetia patling ve pui han tei rukruk chu a ho ka ti viau thin a, mahse, min nawrtu a awm tlat a, ka kal ve zel chu a nih si hi. Rama te in ka thlen chuan a lo inkalh thiap mai a, ka kal fuh ta lo. Kalna tur dang hre ta lo chu in lam panin muangchangin ka haw ta a, in ka thlen chuan ka chhungte chu an lo haw tawh a ni ngei ang, kawngka a inkalh lo a, phur lo angreng tak chuan inchhungah ka lut a. Ka thawm hriain ka nupui chu sitting room -a a thutna atang chuan a lo ding mar nghal at a.

 

“I bialnu hlui tlawh tur chu maw thil pawimawh tak tihtur I neih chu?” tiin min lo melh ralh a, chhan buai ka tum lo.

 

Kan room lam pana ka kal chu min rawn umzui a.

 

“Khatiang khan min pal zut miah suh aw” tiin ka banah a rawn vuan a, a hmela tawrhna niawm tak lo lang chu awih lo zetin ka melh lui ngat a, ka nui sak a.

 

“Engtik atang khan nge ka lakah thikthu I lo neih ve a?” ka tichang rat a, a tawlh let deuh a.

 

“Ms, tinge hetiang hian I awm? Tinge I danglam tak em em? “ a ti ta tlawk tlawk a.

 

Kei hian thutlukna ka lo siam dik lo reng a ni lo maw? Ka nupui hi tul miah loin ka ringhlel a ni thei angem? Tun ang tluka a hmela dawt sawi lo hmel a put hi ka la hmu ngai miah lo a, ni lo, hetia ka rinhlelh hnu hian a ni zawk. Engtik lai pawha min pumpelh duh hmel kha a bo a, ka nupui dik tak Dinpuii mizia ni thin kha tunah hian ka hmu a ni.